MARNOWANIE CZASU
Zwykłe marnowanie czasu na głupstwa i ogólne zwalnianie tempa zajęć też powinno być tu wymienione. Z punktu widzenia nauczyciela skoncentrowanie uwagi na pojedynczym uczniu, gdy wokół panuje chaos, też może mieć charakter terapii zajęciowej.Podsumowując problemy strategii, P. Woods stwierdza: „Socjalizacja jest antycypacyjna, moralizowanie retrospektywne. Dominowanie, rytuał i rutyna kojarzą się zwykle z tradycyjnymi formami nauczania, negocjacje i fraternizacja z bardziej progresywnymi“ (Woods 1979, s. 164).Zdaniem Woodsa – nie tylko zresztą jego – strategie mają ogromne znaczenie dla nauczyciela: „przetrwanie jest pierwotne, edukacja wtóma“. Rozpatrywanie różnych zjawisk w życiu szkoły przez pryzmat strategii daje nieoczekiwane rezultaty. W Wielkiej Brytanii często pojawiały się różne projekty przełamywania izolacji i separacji nauczycieli w klasie, na przykład nauczanie zespołowe, otwarte klasy, nauczanie zintegrowane.