OPEROWANIE WŁASNĄ OSOBĄ
Operowanie własną osobą lub ukazywanie własnych słabych stron stanowi tam namiastkę sprawowania władzy. Jest to stała technika postępowania. Swidler zauważyła, że niepowodzenie nauczyciela powodowało, iż czynił on wobec uczniów coraz więcej zwierzeń i wyznań o charakterze osobistym. Autorka opracowania przyznaje, że nie wie, czy te wyznania miały być formą zabiegania o sympatię przez ukazywanie własnych słabych stron, czy też były formą przyznania, że uczniowie zwyciężyli i że jakby od nowa trzeba układać stosunki w klasie. Podkreśla ona jednak regularność zjawiska: każda klęska lub trudność stymulowała nauczyciela do podejmowania działań mających na cela zwiększenie bliskości z uczniami (Swidler 1984, s. 166). Było to o tyle dziwne, że nauczyciele ci nie korzystali z żadnych ochronnych barier, żadnego dystansu czy rewerencji ze strony uczniów – przeciwnie, gdy znaleźli się w trudnej sytuacji, mieli oni tendencję do likwidowania resztek przeszkód wstrzymujących bezpośredniość.